Ułożyłem wg. kolejności użycia różne pomysły na pracę z zachowaniem trudnym. Czy to jest wg. was OK. Coś zmienić? Coś wyrzucić? Coś dopisać?
Praca nad zachowaniami trudnymi – przegląd pomysłów:
1. Po pierwsze trzeba się przyjrzeć czy jakieś podstawowe problemy nie są frustrowane np. czy dzieciom niesprawnym ruchowo jest wygodnie, czy mają zmieniane pozycje ciała itp.
2. Dbanie o poczucie bezpieczeństwa polegającego na przewidywalności (uprzedzanie, strukturalizacja zajęć)
3. Dbanie o dobre relacje z uczniami – rozmawianie z nimi, zauważanie ich itp. Hanna Olechnowicz opisywała technikę polegającą na codziennym komplementowaniu wyglądu każdego dziecka.
4. Zapewnienie nauczania, które przynosi uczniom gratyfikację. Zajęcia muszą być ciekawe a nie nudne! Nuda zaburza zachowania uczniów.
5. W razie potrzeby stosowanie różnych form stymulacji zmysłów np. stymulacji bazalnej, pracy nad sensoryzmami, integracji sensorycznej.
6. Staranie się, aby uczniowie mogli wykonywać zajęcia i czynności które lubią np. realizować swoje pasje czy zainteresowania.
7. Wprowadzenie do programu zajęć terapii niedyrektywnej. Zajęcia niedyrektywne same w sobie redukują napięcia emocjonalne, zmieniają relacje na pozytywne, dają pozytywne emocje i energię.
8. Modelowanie dzieciom zachowań poprawnych. Nauczyciel to wzór pozytywnych zachowań – zwłaszcza wobec ucznia sprawiającego problemy.
9. Realizacja zabaw pseudo-agresywnych. Np. walka na papierowe kulki. Zajęcia bardzo redukują agresję.
10. Sporty walki – jak wyżej, ale w bardziej zaawansowanej formie.
11. Metoda pięciu kroków wg. Z Gruntkowskiego. (uczenie dzieci uzyskiwania tego o co im chodzi w sposób aprobowany społecznie. Zachowanie trudne – to komunikat. Trzeba nauczyc dzieci innych form komunikowania)
12. Wycofanie się z nagradzania zachowania niepoprawnego
13. Konsekwentne nagradzanie zachowania właściwego i ignorowanie zachowań problemowych. (także: plusiki, słoneczka, kwiatuszki).
14. Przerwanie zachowania trudnego przez wydanie polecenia.
15. Praktyka pozytywna, korekcja, hiperkorekcja
Zachowanie niepożądane: Uczeń rozrzuca jedzenie podczas posiłku
Praktyka pozytywna: Ćwiczy jedzenie bez rozrzucania
Autokorekcja: Dziecko czyści siebie i otoczenie
Hiperkorekcja: Dziecko czyści siebie oraz swoje otoczenie, także po innych dzieciach
16. Kary np. wygaszanie proste (nie zwaracanie uwagi na to co robi uczeń), pozbawienie przywilejów, time-out, użycie słów „Nie, nie wolno!” itp.